4 czerwca amerykański koncern Raytheon poinformował, że wspólnie z marynarką wojenną (US Navy) zakończono ostatnie testy rozwojowe zintegrowanego systemu samoobrony okrętów drugiej generacji Ship Self Defense System Mark 2 (SSDS Mk 2) w wersji Mod. 6. Rodzina SSDS została opracowana z myślą o tych dużych okrętach US Navy, które nie zostały wyposażone w system walki Aegis, czyli lotniskowcach, okrętach desantowych-dokach i uniwersalnych okrętach desantowych. Wariant SSDS Mk 2 Mod. 6 opracowano z myślą o pierwszym lotniskowcu nowej generacji typu Ford.

Lotniskowiec USS Gerald R. Ford (CVN-78) przechodzi poprawki w stoczni Newport News Shipbuilding i jesienią 2019 zostanie przekazany marynarce wojennej. / Zdjęcie: US Navy

Lotniskowiec USS Gerald R. Ford (CVN-78) przechodzi poprawki w stoczni Newport News Shipbuilding i jesienią 2019 zostanie przekazany marynarce wojennej. / Zdjęcie: US Navy

Próby były prowadzone u wybrzeży Kalifornii na bezzałogowym okręcie testowym obrony własnej Ex-Paul F. Foster SDTS (Self Defense Test Ship), którego rolę pełni wycofany w marcu 2003 niszczyciel rakietowy typu Spruance (DD-964). Scenariusz testu zakładał przeprowadzenie ataku za pomocą dwóch pocisków rakietowych, imitujących pociski przeciwokrętowe. Zakończenie testów rozwojowych oznacza przejście do etapu prób operacyjnych na lotniskowcu, po zakończeniu których system osiągnie wstępną gotowość operacyjną. Podczas pierwszego testu przechwycono pojedynczy cel rakietowy.

SSDS Mk 2 Mod. 6 współtworzy system zarządzania walką Ship Self-Defense System ICS (Incident Command System). Składa się m.in. z dwuzakresowego systemu radarowego DBR (Dual Band Radar), złożonego z pracującego w paśmie X wielozadaniowego radaru AN/SPY-3 MFR i pracującego paśmie S radaru dozorującego AN/SPY-4. Uzupełniają go radar obserwacji przestrzeni powietrznej dalekiego zasięgu AN/SPS-49, trójwspółrzędny AN/SPS-48E, wykrywania celów powietrznych AN/SPQ-9B(V)2 i przeszukiwania powierzchni AN/SPS-67(V), a także system walki radioelektronicznej AN/SLQ-32 i scentralizowany system identyfikacji swój-obcy.

Pierwotnie system radarowy DBR ten został opracowany również dla niszczycieli rakietowych nowej generacji typu Zumwalt, ale ostatecznie otrzymały one tylko radary pasma X. W przypadku drugiego lotniskowca typu Ford, przyszłego USS John F. Kennedy (CVN-79), zamiast DBR zostanie zainstalowany radar dozoru powietrznego AN/SPY-6(V)3 EASR (Enterprise Air Surveillance Radar) (CVN Kennedy tylko z F-35C, 2019-06-04, Eksperymentalny dywizjon Zumwaltów, 2019-05-23).

Pozostałymi elementami Ship Self-Defense System ICS jest system walki zespołowej CEC (Cooperative Engagement Capability) wraz z rakietowymi pociskami przeciwlotniczymi RIM-162 Evolved Sea Sparrow Missile (ESSM) i RIM-116 Rolling Airframe Missile (RAM). Podczas testu system radarowy DBR zlokalizował, zidentyfikował i śledził cele. System CEC potwierdził i przetworzył otrzymane dane w jeden, zintegrowany obraz sytuacji powietrznej, natomiast SSDS Mk 2 Mod. 6 sklasyfikował cele według priorytetów przechwycenia i przekazał komendy startowe do pocisków rakietowych, zarządzając trajektorią ich lotu. Wszystkie cele zostały pomyślnie przechwycone.

Rodzina systemu samoobrony SDSS Mk 2 składa się z sześciu wariantów. Mod. 1 opracowano dla lotniskowców typu Nimitz, Mod. 2 dla okrętów desantowych typu San Antonio, Mod. 3 dla uniwersalnych okrętów desantowych typu Wasp, Mod. 4 dla okrętów desantowych typu America, natomiast Mod. 5 dla okrętów desantowych-doków typu Whidbey Island i ich zmodyfikowanych wersji typu Harpers Ferry.