10 sierpnia amerykańskie wojska lądowe (US Army) poinformowały, że 24 lipca podjęto decyzję o zakończeniu programu rozwoju bezkolbowego 25-mm granatnika samopowtarzalnego XM25 CDTE (Counter Defilade Target Engagement), zasilanego amunicją programowalną. W 2013 planowano zakup 10 876 konstrukcji. Zakładano wówczas, że dwa granatniki XM25 miały trafić do każdej drużyny piechoty.

25-mm granatnik samopowtarzalny XM25 CDTE to indywidualna broń strzelecka, przenoszona i obsługiwana przez jedną osobę. Umożliwia skutecznie zwalczanie celów punktowych na dystansie 35-500 m i obszarowych do 700 m, w tym ukrytych za przeszkodami terenowymi

25-mm granatnik samopowtarzalny XM25 CDTE to indywidualna broń strzelecka, przenoszona i obsługiwana przez jedną osobę. Umożliwia skutecznie zwalczanie celów punktowych na dystansie 35-500 m i obszarowych do 700 m, w tym ukrytych za przeszkodami terenowymi

Decyzja o zakończeniu programu nastąpiła po negocjacjach z producentem – spółką Orbital ATK (obecnie część koncernu Northrop Grumman) – w sprawie przejęcia praw intelektualnych do broni i amunicji. US Army zachowały tym samym możliwość prowadzenia dalszych prac badawczo-rozwojowych na bazie dotychczas wypracowanych rozwiązań.

De facto wszelkie prace nad granatnikiem samopowtarzalnym wstrzymano 5 kwietnia 2017. Wówczas US Army zerwała umowę ze spółką Orbital ATK, będącą integratorem konstrukcji na dostawy 20 prototypowych XM25. Powodem było niedostarczenie broni zgodnie z warunkami umowy. Planowano, że w latach 2018-2021 na wdrożenie broni zostanie wydane 9,76 mln USD (37 mln zł), a rozpoczęcie produkcji seryjnej i zakup 105 granatników pochłonie 97,74 mln USD (369 mln zł).

W październiku 2010 pięć modeli XM25 wysłano do Afganistanu, trafiły na wyposażenie żołnierzy 101. Dywizji Powietrznodesantowej. Granatniki zostały przetestowane pod kątem przydatności w działaniach bojowych, odporności na zmienne warunki atmosferyczne i taktyki użycia na szczeblu plutonu

W październiku 2010 pięć modeli XM25 wysłano do Afganistanu, trafiły na wyposażenie żołnierzy 101. Dywizji Powietrznodesantowej. Granatniki zostały przetestowane pod kątem przydatności w działaniach bojowych, odporności na zmienne warunki atmosferyczne i taktyki użycia na szczeblu plutonu

2 lutego 2017 Orbital ATK pozwał w sądzie okręgowym w Minnesocie niemieckie przedsiębiorstwo Heckler & Koch, które odpowiadało za rozwój samego granatnika. Zażądano odszkodowania w wysokości ponad 27 mln USD (102 mln zł) za brak terminowych dostaw XM25, w wyniku czego amerykańska spółka nie mogła wywiązać się z umowy z US Army. 10 lipca 2018 Heckler & Koch poinformował, że doszło do ugody sądowej, a niemieckie przedsiębiorstwo zapłaciło Orbital ATK 7,5 mln USD (28 mln zł) kompensaty.

Zakończenie rozwoju XM25 to część programu cięć, który ma pozwolić Departamentowi Obrony na zaoszczędzenie 2,3 mld USD (8,69 mld zł) w wydatkach wojskowych. Decyzja nastąpiła po rekomendacji Inspektora Generalnego Departamentu Obrony, który w 2016 zalecił zakończenie programu. Sugerowano wówczas przekierowanie blisko miliarda dolarów, które miały zostać wydane na dopracowanie i wdrożenie do produkcji seryjnej granatnika samopowtarzalnego na inne cele.

Ostatni pokaz XM25 CDTE miał miejsce w styczniu 2018 podczas ćwiczeń Maneuver Fires Integrated Experiment (MFIX), w których brali udział żołnierze US Army z Fort Sill w Oklahomie. Konstrukcja została użyta do zademonstrowania możliwości zwalczania małych bezzałogowych statków latających z wykorzystaniem zaawansowanego systemu kierowania ogniem granatnika.

Opis
Amerykanie rozwijają granatnik samopowtarzalny zasilany amunicją programowalną – wpierw 20 mm, a następnie 25 mm od lat 1990. Początkowo prace prowadzono w ramach programu hybrydowego 20/5,56-mm granatnika-karabinka XM29 Objective Individual Combat Weapon (OICW).

Podczas prób prototypów XM25 miały miejsce trzy przypadki zranienia żołnierzy używających tej konstrukcji strzeleckiej. Wszystkie były identyczne: podczas strzelań z wykorzystaniem bojowej amunicji odłamkowo-burzącej następowało zacięcie. Zespół ruchomy próbował podać do komory nabojowej dwie sztuki amunicji jednocześnie. Normalnie zacięłoby to broń, czyli uniemożliwiło strzelanie do czasu usunięcia zablokowanych granatów. Jednak spłonka jednego z nabojów zostawała nakłuta przez wierzchołek kolejnego pocisku, co spowodowało odpalenie ładunku miotającego / Zdjęcia: US Army

Podczas prób prototypów XM25 miały miejsce trzy przypadki zranienia żołnierzy używających tej konstrukcji strzeleckiej. Wszystkie były identyczne: podczas strzelań z wykorzystaniem bojowej amunicji odłamkowo-burzącej następowało zacięcie. Zespół ruchomy próbował podać do komory nabojowej dwie sztuki amunicji jednocześnie. Normalnie zacięłoby to broń, czyli uniemożliwiło strzelanie do czasu usunięcia zablokowanych granatów. Jednak spłonka jednego z nabojów zostawała nakłuta przez wierzchołek kolejnego pocisku, co spowodowało odpalenie ładunku miotającego / Zdjęcia: US Army

Ze względu na problemy z masą broni oraz polem rażenia granatu, w 2004 podzielono go na dwa niezależne projekty, które miały doprowadzić do stworzenia zintegrowanej broni. Był to program 5,56-mm karabinka modułowego XM8 i bezkolbowego 25-mm granatnika samopowtarzalnego XM25 Air Burst Weapon (ABW).

27 kwietnia 2005 do pierwszych prób US Army dostarczono sześć modeli XM25 ABW. Broń bazuje na rozwiązaniach niemieckiej 18,5-mm strzelby samopowtarzalnej H&K CAWS. Dostosowano ją do amunicji 25 mm x 39B i wyposażono w system kierowania ogniem XM104 stworzony przez L3 Brashear (od 2004 część L3 Communications). Składa się z kamery dziennej i termowizyjnej, dalmierza laserowego, czujników meteorologicznych, programatora zapalników, komputera balistycznego i wyświetlacza.

XM25 CDTE wykorzystuje amunicję 25 mm x 39B o prędkości wylotowej 210 m/s i zasięgu 500-700 m, którą rozwijało Orbital ATK. Stworzono trzy rodzaje granatów: balistyczne, ćwiczebne TP, programowalne odłamkowo-burzące HEAB i przeciwpancerne AP.