23 czerwca Korpus Powietrzny Izraela (Chel ha-Awir) wystrzelił dwa pociski przechwytujące Stunner systemu przeciwlotniczego i przeciwrakietowego David’s Sling przeciwko dwóm rakietowym pociskom balistycznym OTR-21 Toczka, które zostały wystrzelone z terytorium Syrii.

Test zestawu David's Sling 21 grudnia 2015 o kryptonimie DST-4. Izraelsko-amerykańskie prace nad systemem rozpoczęły się w 2009. /Zdjęcie: MDA

Test zestawu David’s Sling 21 grudnia 2015 o kryptonimie DST-4. Izraelsko-amerykańskie prace nad systemem rozpoczęły się w 2009. /Zdjęcie: MDA

Zgodnie ze wstępną analizą trajektorii lotu, oba wrogie pociski miały upaść w rejonie Jeziora Tyberiadzkiego, dlatego dowództwo Chel ha-Awir zdecydowało się je przechwycić. Cele zostały zidentyfikowane jako dwa syryjskie rakietowe pociski balistyczne OTR-21 Toczka (w kodzie DIA/NATO SS-21 Scarab, indeks GRAU 9K79).

Po wystrzeleniu dwóch pocisków przechwytujących Stunner, systemu przeciwlotniczego i przeciwrakietowego David’s Sling, nastąpiła korekta trajektorii lotu jednego z wrogich pocisków, który miał upaść na terytorium południowej Syrii w odległości 1 km od granicy na Wzgórzach Golan. W związku z czym zdecydowano o samozniszczeniu jednego z pocisków przechwytujących. Nie jest oficjalnie jasne, co stało się z drugim celem i Stunnerem, jednak według mediów również uległ samozniszczeniu. Był to debiut bojowy tego systemu, lecz w ostatnich tygodniach nad izraelskim niebem najaktywniejsze były zestawy MIM-104 Patriot (Debiut bojowy F-35I Adir, 2018-05-22).

Analiza
David’s Sling Weapon System (DSWS) osiągnął status wstępnej gotowości operacyjnej w kwietniu 2017, po zakończeniu piątej serii testów (DST-5) w styczniu, przeprowadzonych wspólnie przez Chel ha-Awir, Izraelską Organizację Obrony Przeciwrakietowej (IMDO) i amerykańską Agencję Obrony Antybalistycznej (MDA). Głównym dostawcą systemu jest koncern Rafael Advanced Defense Systems we współpracy z Raytheon Missile Systems. Wśród podwykonawców są spółki Elsira, Elta Systems i Kongsberg Defence & Aerospace.

Dostawy siłom zbrojnym Izraela pierwszych elementów systemu rozpoczęły się w marcu 2016 i obejmowały radary milimetrowe 3D AESA typu EL/M-2084 MMR, elektro-optyczne urządzenia śledzące, pracujące w podczerwieni oraz systemy dowodzenia i kierowania ogniem Fire Direction Center (Izraelskie radary nie dla Czech, 2018-06-21). Oprócz tego system składa się z radarów kierowania ogniem AN/MPQ-53, pochodzących z systemu MIM-104 Patriot i niskokosztowych pocisków przechwytujących Stunner. Nowy wariant tego pocisku – SkyCeptor, jest oferowany Polsce w ramach drugiej fazy programu Wisła wraz z zestawami Patriot (Program Wisła: rekordowa umowa podpisana, 2018-03-28; Program Wisła: umowy offsetowe podpisane, 2018-03-23).

DSWS powstał jako następca MIM-23 Hawk, uzupełniając zdolności obrony powietrznej i przeciwrakietowej Izraela (zestawy Barak-8, Iron Dome, Patriot i Arrow-2/3) na dystansach od 40 km (24,85 mil) do 300 km (186,41 mili) przeciwko pociskom balistycznym krótkiego zasięgu, manewrującym i bezzałogowym statkom latającym (bsl).

Pociski Stunner przechwytują cele z prędkością do 7,5 Ma. W przeciwieństwie do pocisku Tamir, używanego przez Iron Dome, Stunner jest pozbawiony głowicy bojowej (hit-to-kill), a także jest pociskiem dwustopniowym i wysoce manewrowym, wyposażonym w sensory podczerwieni i kamerę telewizyjną CCD. Seria testów wykazała skuteczność na poziomie 92% przeciwko pociskom balistycznym krótkiego zasięgu. Koszt jednostkowy pocisku Stunner to około 1 mln USD (3,7 mln zł).