W piątek, 8 listopada 2024, amerykańskie dowództwo NAVSEA (Naval Sea Systems Command), w imieniu Departamentu Obrony USA, podpisało umowę o wartości 394 299 705 USD (1,59 mld zł) ze spółką Textron Systems na dostawę kolejnych 9 poduszkowców desantowych typu SSC (Ship to Shore Connector) klasy LCAC 100 (Landing Craft, Air Cushion).
Zdjęcie: Ronald Newsome, Naval Surface Warfare Center Panama City Division
Prace będą wykonywane przez spółkę-córkę Textron Marine & Land Systems w Nowym Orleanie w Luizjanie (96%), Hunt Valley w Maryland (3%) i innych lokalizacjach (1%) i mają zostać ukończone do września 2030. Finansowanie pochodzi z budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2024 ze środków Marynarki Wojennej (US Navy) na budowę i przebudowę okrętów w wysokości 249 051 155 USD/1,004 mld zł (47%), oraz środków na analogiczne cele zaoszczędzonych w latach 2023 – w wysokości 169 950 657 USD/685,489 mln zł (32%) – i latach 2022 – w wysokości 115 968 365 USD/463,85 mln zł (21%). Całość finansowania została uruchomiona z momencie podpisania umowy i nie wygaśnie z końcem bieżącego roku fiskalnego (do końca września 2025).
Podwykonawcami w programie są spółki Alcoa Defense i L3Harris Technologies. Program następcy poduszkowców desantowych LCAC o kryptonimie LCAC Replacement Tactical Assault Connector rozpoczęto w sierpniu 2010 z pięcioletnim opóźnieniem. Ofertę wybrano 6 lipca 2012 (odrzucono kontrofertę Marinette Marine, Boeing i Griffon Hoverwork oraz spółki VT Halter). Zwycięzcy otrzymali zamówienie na dostawę 9 prototypów do testów za 212,7 mln USD z opcją na 8 kolejnych (do 570,4 mln USD). W połowie listopada 2014 rozpoczęła się produkcja. Montaż kadłuba i fartucha poduszki powietrznej prototypowego Craft 100 w stoczni East New Orleans w stanie Luizjana zakończono w grudniu 2015, po czym rozpoczęto wyposażanie. Dostawa nastąpiła w 2017, a próby w kwietniu 2018.
Wcześniejsze umowy produkcyjne na seryjne jednostki zawierano kolejno: 18 lipca 2024 (9 poduszkowców za 312 389 283 USD), 4 sierpnia 2023 (5 poduszkowców za 241 371 747 USD), 16 kwietnia 2020 (15 poduszkowców za 386 280 994 USD) i 14 grudnia 2018 (10 poduszkowców za $314 288 369 USD). Łącznie planuje się zamówić 74 egzemplarze. Całkowitą wartość programu oszacowano na 4,054 mld USD. Dostawy seryjne rozpoczęły się 6 lutego 2020, a drugi egzemplarz trafił do odbiorcy 9 września 2020. Dostawy następnych mają rozpocząć się w 2025. Producent zobowiązał się do produkcji 12 poduszkowców rocznie. Okres eksploatacji nowych poduszkowców określono na 30 lat.
W porównaniu z LCAC, SSC wyposażono w nowy, wydajniejszy napęd i elektroniczny układ sterowania. Jest napędzany czterema turbinami gazowymi Rolls-Royce MT-7 5300 KM (3898 kW), które napędzają dwa wentylatory. Opracowano je w oparciu o doświadczenia przy silnikach turbowałowych T406, pochodzących ze zmiennowirnikowców Bell-Boeing V-22 Osprey. MT7 pozwalają rozwinąć prędkość maksymalną ponad 35 w. SSC zbudowano z większym udziałem elementów aluminiowych i kompozytowych. Nośność wzrosła z 60 do 74 t. Będzie zdolny do transportu ciężkiego wyposażenia, zapasów, 145 żołnierzy Korpusu Piechoty Morskiej (US Marine Corps, USMC) lub 108 pasażerów. Pokład ładunkowy ma wymiary 20,42 mm na 8,23 m i powierzchnię roboczą 168,05 m kw.
SSC ma wypornością pełną 180,57 ton przy wymiarach kadłuba 27,98 m (24,5 m w stanie wypornościowym) na 14,5 m (13,3 m w stanie wypornościowym). Wysokość jednostki poruszającej się na poduszce powietrznej (ze złożonym masztem to 8,05 m. W konstrukcji wykorzystano stopy aluminium i materiały kompozytowe w postaci polimerów zbrojonych różnymi włóknami (Fibre-Reinforced Polymer).
Uzbrojenie to dwie podstawy morskie Mk 93 dla 12,7-mm wielkokalibrowego karabinu maszynowego M2HB Browning, 7,62-mm karabinów maszynowych M60/M240 lub 40-mm granatników automatycznych Mk 19 Mod 3.