Rosja rozważy zakup Checkmate LTS

16 września w kuluarach Tiumeńskiego Forum Ropy i Gazu 2021, Jurij Borysow, rosyjski wicepremier ds. przemysłu obronnego i kosmicznego poinformował dziennikarzy, że ministerstwo obrony FR rozważy włączenie ujawnionego w lipcu br. lekkiego samolotu wielozadaniowego Suchoj Checkmate LTS do kolejnego Państwowego Programu Zbrojeniowego, zaplanowanego na lata 2026-2033 (MAKS-2021: Premiera Suchoj Checkmate).

Ministerstwo obrony Federacji Rosyjskiej rozważy włączenie ujawnionego w lipcu br. lekkiego samolotu wielozadaniowego Suchoj Checkmate LTS do kolejnego Państwowego Programu Zbrojeniowego, który rozpocznie się w 2026 roku / Zdjęcie: Rostiech

W ramach przyszłego Państwowego Programu Zbrojeniowego, ministerstwo obrony i Siły Powietrzno-Kosmiczne mogą rozważyć możliwość zakupu tego myśliwca. Jest to główny czynnik potencjału eksportowego. Zagraniczni klienci zawsze chcą wiedzieć, czy rodzime siły zbrojne państwa producenckiego wykorzystują technologie wojskowe, które są oferowane na eksport – powiedział Borysow.

Dodał, że zarówno resort obrony, jak i wojsko były historycznie ostrożne w stosunku do jednosilnikowych myśliwców, ponieważ ich zdaniem dwusilnikowe samoloty są bardziej niezawodne. Niemniej jednak samoloty jednosilnikowe są szeroko rozpowszechnione na świecie.

O ile mi wiadomo, początek testów w locie zaplanowano na 2023 rok. Masowa produkcja (pod warunkiem wystarczającego popytu) może rozpocząć się w latach 2025-2026. Ten termin jest całkiem realistyczny. W przeciwnym razie nie będziemy mogli wejść na rynek, na którym dominują już jednosilnikowe modele amerykańskie i chińskie. Ten plan ma bardzo dobry potencjał i dobre perspektywy na zajęcie pewnej niszy. Już teraz mamy potencjalnych nabywców. To dwa podstawowe mierniki – szybkie pojawienie się na rynku i rozsądna cena – które pozwolą mu zająć godne miejsce – powiedział rosyjski wicepremier.

Deklaracja Borysowa jest zaskakująca, gdyż podczas premiery demonstratora samolotu, co miało miejsce 20 lipca br., pierwszego dnia 15. Międzynarodowego Salonu Lotniczo-Kosmicznego MAKS-2021 w Żukowskim pod Moskwą, państwowa korporacja Rostiech deklarowała, iż Suchoj Checkmate LTS (Liogkij Takticzeskij Samoliot) to samolot przeznaczony jedynie na eksport. Zwłaszcza, że Rosja ma problemy z wdrażaniem dwusilnikowego Su-57S, który zamówiono w mocno ograniczonej liczbie 76 egzemplarzy (Rosja: Pierwszy Su-57 dostarczony wojsku).

Tak jak wskazał Borysow, Rosja, a wcześniej ZSRR, zaczęła stawiać na samoloty dwusilnikowe (rodzina Su-27, MiG-39, MiG31, Su-24M, Su-25 itd.), a ostatnimi jednosilnikowymi w służbie były takie konstrukcje jak MiG-21, MiG-23 czy MiG-27.

Jeśli chodzi o Suchoj Checkmate LTS (nieoficjalne oznaczenie Su-75, ale raczej błędne, wynikające z numeru 75 na kadłubie demonstratora) to cena jednostkowa ma wahać się od 25 do 30 mln USD (98-117 mln zł), co jednak wydaje się mało prawdopodobne. Prototyp samolotu miałby zostać oblatany w 2023, a produkcja seryjna rozpoczęłaby się w 2026. Samolot ma mieć masę startową na poziomie 18-20 t, z czego aż 7,4 t ma stanowić udźwig. Zasięg, bez tankowania w locie, ma wynosić 2900 km. Napęd ma stanowić pojedynczy silnik turbowentylatorowy, który będzie też docelowym silnikiem w Su-57, czyli Fazy II (izdielije 30), który zapewni mu prędkość do Ma1,8. Zostanie wyposażony w radar z anteną z aktywnym skanowaniem elektronicznym AESA (do namierzania i rażenia jednocześnie sześciu celów). Samolot ma uzupełniać cyfrowy system wsparcia logistyczno-szkoleniowego Matrioszka.

Samolot ma przenosić pociski rakietowe powietrze-powietrze krótkiego zasięgu RWW-MD/K-74M, średniego zasięgu RWW-SD/R-77-1 oraz dalekiego zasięgu RWW-BD/R-37M, pociski rakietowe powietrze-ziemia krótkiego zasięgu Ch-38MLE (MTE), przeciwradiolokacyjne Ch-58USzKE i dalekiego zasięgu Grom-E1, bomby kierowane KAB-250LG-E, K08BE i K029BE oraz bomby niekierowane o wagomiarze 100, 250 i 500 kg rodziny FAB. Ma być też uzbrojony w działko pokładowe oraz wyrzutnie rakiet niekierowanych S-8 i S-13. W konfiguracji stealth, samolot ma przenosić do pięciu pocisków rakietowych lub bomb w dowolnej konfiguracji wewnątrz komór uzbrojenia (głównej w środkowej części kadłuba i dwóch dodatkowych po bokach). Poza tym stosunkowo duże trapezoidalne skrzydła sugerują możliwość integracji dodatkowych 4-6 węzłów uzbrojenia.