Podczas indyjskich targów obronnych DefExpo 2019, zorganizowanym od 5 do 8 lutego w Lucknow rządowa Agencja Badań i Rozwoju Technologii Wojskowych DRDO (Defence Research and Development Organisation) ujawniła rozwijany od co najmniej 2017 śmigłowcowy pocisk przeciwokrętowy NASM-SR (aval Anti-Ship Missile-Short Range).
Konstrukcja pocisku NASM-SR jest klasyczna: począwszy od nosa pocisku głowica poszukiwawcza wraz z chłodzeniem, głowica bojowa z zapalnikiem, przedział z elektroniką (nadajnik zliczeniowy, wysokościomierz, data link, komputer itd.), zbiornik paliwa (a na powierzchni kadłuba skrzydła), sekcja ogonowa z silnikiem marszowym, usterzeniem i pozostałą elektroniką oraz przyspieszacz rakietowy wraz z dyszami i usterzeniem / Grafika: DRDO
O projekcie DRDO informowała po raz pierwszy 19 grudnia 2018. Od tamtej por spekulowano na temat konfiguracji, specyfikacji i możliwości pocisku. Teraz zaprezentowano szczegółowy wygląd pocisku i jego dane taktyczno-techniczne.
Pocisk przeciwokrętowy NASM-SR ma 3,6 m długości, średnicę 300 mm, masę całkowitą 375 + 5 kg (masa głowicy bojowej to 100 kg) oraz zasięg rażenia od 5 do 55 km. Pocisk jest napędzany silnikiem na paliwo stałe o ciągu 125 kG, którego maksymalny czas pracy wynosi 125 sekund. Z kolei start następuje z użyciem rakietowego przyspieszacza, którego czas pracy ma trwać 3,25 sekundy. Łączny czas lotu wynosi od 130 do 200 sekund (35-55 km), co oznacza, że w końcowej fazie pocisk szybuje, a trajektoria jest korygowana sterowaniem ciągu za pomocą usterzenia ogonowego. NASM-SR może być odpalany z pułapu od 91 do 3000 m. Średnia prędkość przelotowa wynosi Ma0,8. W środkowej fazie lotu pocisk jest sterowany za pomocą nawigacji zliczeniowej i wysokościomierza, natomiast w końcowej za pomocą głowicy poszukiwawczej, pracującej w podczerwieni. W tym czasie pułap dolotu jest redukowany z 15 do 5 m. Pocisk ma zwalczać małe okręty i łodzie patrolowe.
Jak platformę wskazano śmigłowce zwalczania okrętów nawodnych i podwodnych typu Westland Mk.42B Sea King, które zostały zamówione dla marynarki wojennej Indii (Bhāratīya Nau Senā) w 1982. Śmigłowce te wykorzystują obecnie pociski BAe Sea Eagle, którym kończy się resurs techniczny. Jednak same śmigłowce również zostaną wkrótce zastąpione przez 24 MH-60R Seahawk, dla których zakupiono także cięższe pociski przeciwokrętowe Kongsberg NSM (Naval Strike Missile). Dlatego niewykluczone, że nowe pociski mogą zostać zintegrowane z wiropłatami amerykańskiej produkcji (NSM dla indyjskich MH-60R, 2019-05-13).
Według niektórych źródeł, NASM-SR ma być w zasadzie opcjonalnym uzbrojeniem dla powyższych śmigłowców, gdyż mają one zostać zintegrowane z pociskami przeciwokrętowymi MBDA Sea Venom (zasięg 25 km) i Marte ER (ponad 100 km). Dodatkowo, oznaczenie rodzimego pocisku SR (krótki zasięg) potwierdza, że powstanie wariant o wydłużonym zasięgu (Extended Range, ER), a źródła podają, że celem DRDO jest osiągnięcie zasięgu ponad 150 km.
NASM-SR jest częścią nowej rodziny broni rakietowej, obejmującej także inteligentne pociski do zwalczania celów powierzchniowych Rudra M-II i SAAW (Smart Anti-Airfield Weapon), które wkrótce zostaną przetestowane na uzbrojonej wersji samolotu HAL Hawk oraz pocisk przeciwradarowy nowej generacji NGARM (New Generation Anti-Radiation Missile).
Bhāratīya Nau Senā planuje również wdrożyć pociski przeciwokrętowe średniego zasięgu MRAShM (Medium Range Anti-Ship Missile) z przeznaczeniem na wyposażenie dla 24 obecnych i przyszłych okrętów nawodnych: trzech niszczycieli rakietowych typu Delhi, czterech korwet typu Kora i sześciu okrętów rakietowych nowej generacji (Next Generation Missile Vessels, NGMV), które wejdą do służby w latach 2030. Kolejnymi pociskami przeciwokrętowymi w indyjskie marynarce wojennej są amerykańskie Boeing Harpoon Block III, będące na uzbrojeniu samolotów patrolowych i zwalczania okrętów podwodnych P-8I Neptune (Śmigłowce morskie dla Indii, 2019-06-05).
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.