Iran omyłkowo ostrzelał własny okręt

10 maja podczas ćwiczeń w pobliżu irańskiego portu Bandar Abbas w zatoce Dżask na wodach Zatoki Omańskiej doszło do tragicznego w skutkach incydentu typu friendly fire (pol. bratobójczy ogień). Należąca do islamskiej marynarki wojennej Iranu (NEDAJA) fregata rakietowa Dżamaran (76) typu Mudże wystrzeliła rakietowy pocisk przeciwokrętowy typu Nur (kopia chińskiego YJ-83/C-802) trafiając wielozadaniowy okręt wsparcia Konarak (1409) typu Hendidżan (Ghadir z pociskami manewrującymi, 2019-02-26).

Ocenia się, że do zdarzenia doszło w wyniku przedwczesnego wystrzelenia pocisku rakietowego, który był testowany w ramach manewrów. Konarak wraz z innymi jednostkami wsparcia rozmieszczał cele ćwiczebne w obrębie akwenu. Początkowo informowano o jednym marynarzu zabitym i kilkunastu rannych. Jako pierwsza o zdarzeniu poinformowała brytyjska BBC. Informowano także o zatonięciu okrętu.

Później, irańskie agencje prasowe Irna i Fars oraz przedstawiciele sił zbrojnych potwierdzili śmierć łącznie 19 oficerów i marynarzy, natomiast 15 kolejnych zostało rannych. Jak ukazują fotografie i nagrania wideo, które pojawiły się w mediach społecznościowych, nadbudówka Konaraka została całkowicie zniszczona, a przechylony kadłub unosił się jeszcze na wodzie. Po ewakuacji rannych rozpoczęto holowanie pozostałości jednostki do pobliskiego portu.

Opis
Konarak to jeden z dwunastu zbudowanych w Niderlandach wielozadaniowych okrętów wsparcia typu Hendidżan, które są także określane jako typ Bachtaran, Wachtaran lub MIG-S-4700. Jednostka weszła do służby w 1988, a w 2018 przeszła remont główny. Okręty są wykorzystywane przede wszystkich jako jednostki transportowe i patrolowe, a według niektórych źródeł trzy z nich zostały uzbrojone w pociski przeciwokrętowe pociski rakietowe Nasr-1 (kopia chiński C-704). Okręty mają po 50,8 m długości, 10,2 m szerokości, 2,7 m zanurzenia i 650 t wyporności. Napęd stanowią dwa silniki wysokoprężne MWM TBD 604-V12, które zapewniają prędkość do 25 w. Uzbrojenie stanowi jedna 20-mm armata morska Oerlikon.

Dżamaran to z kolei pierwsza z siedmiu planowanych fregat typu Mudże, która weszła do służby w 2010. Okręty tego typu mają po 95 m długości, 11,1 m szerokości, 3,25 m zanurzenia i 1500 t wyporności. Napędzane dwoma silnikami wysokoprężnymi o mocy 10 000 KM (7500 kW) każdy i czterema generatorami o mocy 740 KM (550 kW) każdy osiągają prędkość 30 w. Główne uzbrojenie stanowią cztery pociski przeciwokrętowe Nur lub Kader. Pozostałe uzbrojenie to 76-mm armata morska Fajr-27, 40-mm armata przeciwlotnicza Fath-40, dwie 20-mm armaty morskie Oerlikon, 4 pociski przeciwlotnicze Mehrab (kopia SM-1 lub morski wariant Ra’ad), dwie potrójne wyrzutnie 324-mm torped ZOP i dwa 12,7-mm karabiny maszynowe. W przyszłości okręty mają zostać uzbrojone w morski wariant pocisków przeciwlotniczych Sajjad-2.

Warto przypomnieć, że bliźniaczy Damawand, który wszedł do służby w 2013, zatonął 28 stycznia 2019, po tym jak 10 stycznia uderzył w betonowy falochron u wejścia do portu Bandar-e Anzali na Morzu Kaspijskim (w wyniku czego pozbawiony napędu unosił się na wodzie przez dłuższy czas, a dwóch marynarzy zginęło). Według źródeł irańskich, okręt został podniesiony z dna i trwa jego odbudowa. W 2012 do służby wszedł Sahand, w trakcie prac wykończeniowych znajduje się Dena, a w budowie pozostają z kolei Sziraz, Taftan i nienazwany jeszcze Mudże 7.