W stolicy Niemiec zawiązano stowarzyszenie, którego celem ma być ufundowanie w Berlinie pomnika lub głazu z tablicą, upamiętniającego austriackiego konstruktora Georga Johanna Lugera. To jedno z najbardziej znanych nazwisk w historii rozwoju broni strzeleckiej. Luger brał udział w pracach nad jednym z pierwszych pistoletów samopowtarzalnych C93, konstrukcji Hugo Borchardta. Następnie na jego bazie skonstruował i w 1898 opatentował nowy model, nazwany Parabellum-Pistole.
W Berlinie powstało stowarzyszenie, które chce upamiętnić pracującego w tym mieście austriackiego konstruktora broni strzeleckiej Georga Johanna Lugera (1849-1923), twórcę Parabellum-Pistole
Od końca XIX wieku Luger związany był z Berlinem, pracował w ulokowanej w tym mieście spółce Ludwig Loewe & Co., a następnie Deutsche Waffer und Munitionsfabrik (DWM). Konstuktor zmarł 22 grudnia 1923 w małej miejscowości Fichtenau na przedmieściach Berlina. Ciało Lugera i jego żony pochowano na lokalnym cmentarzu, jednak w 1945 rodzinny grób został zniszczony. Teren wykorzystano jako miejsce masowego pochówku zabitych w walkach żołnierzy radzieckich i niemieckich.
W Berlinie nie ma żadnego miejsca upamiętniającego konstruktora, stąd zawiązanie stosownego stowarzyszenia. Aby mogło ono postawić w wybranym miejscu głaz lub pomnik, musi wpierw przekonać do swoich celów lokalne władze. Stowarzyszenie liczy na poparcie niemieckich i międzynarodowych osób i instytucji, które mogą wesprzeć inicjatywę.
Georg Johann Luger urodził się 6 marca 1849 w miejscowości Steinach am Brenner w austriackim Tyrolu. Był synem lekarza, który wkrótce przeprowadził się do Padwy, gdzie wykładał na miejscowym uniwersytecie. Tam uzyskał maturę, a następnie przeprowadził się do Wiednia, gdzie ukończył Wiener Handelsakademie. W październiku 1867 zgłosił się do austrowęgierskiego wojska, jako tzw. jednoroczny ochotnik.
Georg Johann Luger okazał się być świetnym strzelcem, co nie umknęło uwadze jego przełożonych. Wkrótce młodego chorążego przeniesiono do Szkoły piechoty w Bruckneudorf, gdzie szybko został instruktorem wyszkolenia strzeleckiego. Tam też zainteresował się konstrukcją broni, w szczególności samopowtarzalnej, zasilanej z magazynków. Wkrótce rozpoczął współpracę z znanym austriackim konstruktorem Ferdinandem Mannlicherem, uczestniczył m.in. w opracowaniu magazynków do broni powtarzalnej. Zajmował się też promocją i sprzedażą broni Mannlichera.
Pistolet Parabellum, nazywany też Lugerem to ikoniczna konstrukcja, która – obok Colta M1911 – do połowy XX wieku była symbolem pistoletu samopowtarzalnego / Zdjęcie: Remigiusz Wilk
Wszystkie te działania doprowadziły do przemiany księgowego w konstruktora. Od 1891 Luger był zatrudniony przez berlińskie przedsiębiorstwo Ludwig Loewe & Co. (od 1 stycznia 1897 znane pod nazwą Deutsche Waffer und Munitionsfabrik, DWM). Stopniowo uzyskał w nim status konstruktora. W 1894 Lugera wysłano do Stanów Zjednoczonych, aby promował produkowany przez DWM pistolet samopowtarzalny Borchardta C93, opatentowanego rok wcześniej. Była to ogromna pod względem wymiarów, nieergonomiczna konstrukcja, działająca w oparciu o wykorzystanie energii krótkiego odrzutu lufy, z zamkiem zamykanym układem dźwigni. Broń powstała na bazie rozwiązań z rozwiniętego rok wcześniej karabinu maszynowego Hiriama Stevensa Maxima.
Pistolet C93 zrobił duże wrażenie w Stanach, był też testowany przez wojsko w Springfield Armory. W owym czasie Luger był samodzielnym pracownikiem DWM, z dużą pensją, prawem do patentowania wszystkich swoich pomysłów na koszt spółki, jak też sporym funduszem reprezentacyjnym i pokrywającym wyjazdy. W ciągu kilku lat przekonstruował pistolet C93, zmniejszając jego wymiary i czyniąc broń bardziej funkcjonalną i ergonomiczną.
Tak powstał model Borchardt-Luger. W 1900 konstruktor złożył patent, który został zatwierdzono w 1 marca 1904. Na owe czasy był to jeden z najdłuższych opisów patentowych zawierający ponad 7 stron opisu oraz 10 stron rysunków, ściśle chroniących pomysły Lugera. Sama broń trafiła na rynek jako Pistole-Parabellum. W pierwszej połowie XX wieku była to konstrukcja tak znana i rozpoznawana, jak dzisiaj Glock.
Pistolet został wybrany w 1900 i formalnie 2 kwietnia 1901 przyjęty do uzbrojenia w Szwajcarii, gdzie używano go do 1950 jako Pistole 1900. W tym samym czasie 1000 sztuk zamówiła armia amerykańska. W 1904 wybrała go niemiecka marynarka, a wariant do naboju 9 mm x 19 w 1908 trafił do armii niemieckiej. Pistole 08 pozostawał przepisową bronią krótką do 1942. W tym czasie wyprodukowano ponad 2 mln pistoletów. Trafiły one do sił zbrojnych wielu innych państw. W 1923 prawa do nazwy Luger, jako marki pistoletu Parabellum kupiła amerykańska spółka Stoeger. Broń dzisiaj znana jest powszechnie pod obiema tymi określeniami.