Seryjna produkcja PL-15

5 marca Aleksandr Gwozdik dyrektor zakładu IżMech (Iżewski Mechaniczeskij Zawod) poinformował, że 9-mm pistolet samopowtarzalny PL-15 został wdrożony do produkcji seryjnej. Wkrótce ma rozpocząć się wytwarzanie tej broni i wprowadzenie jej do oferty Koncernu Kałasznikowa, w skład którego wchodzi fabryka (Elektromotocykle dla specnazu, 2018-02-26; Kałasznikowy dla Tajlandii, 2018-02-10; Rosjanie wybierają RPK-16, 2018-02-07; Produkcja seryjna AK-12, 2018-02-05; Hukowy Makarow, 2017-12-31).  Obecnie dobiega końca stadium opracowania pistoletu do prób odbiorczych.

Wcześniej dyrektor generalny Koncernu Kałasznikowa Aleksiej Kriworuczko informował, że IżMasz jest na etapie prób końcowych PL-15, które miały zakończyć się w 2017. Podkreślił również, że ma ogromną nadzieję na wprowadzenie pistoletu do sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej i innych rosyjskich służb mundurowych.

Prace konstrukcyjne nad stworzeniem nowej broni krótkiej rozpoczęły się w 2014, po raz pierwszy modele broni pokazano rok później w Moskwie. Pistolet Lebiediewa PL-15 działa w oparciu o zasadę wykorzystania energii krótkiego odrzutu lufy. To broń z kurkowym mechanizmem uderzeniowym, z kurkiem zakrytym. Mechanizm spustowy jest z wyłącznym samonapinaniem (DAO, Double Action Only). Rosjanie zapowiadają tez odmianę PL-15-01 z bezkurkowym mechanizmem uderzeniowym. Lufa jest ryglowana w oknie wyrzutowym.

Żywotność pistoletu szacowana jest na 10 tys. strzałów silną energetycznie rosyjską amunicją 7N21. Komora nabojowa w odmianie PL-15 ma zmienioną geometrię, dzięki czemu można w niej używać także amunicji 9 mm x 19 z niestandardowymi łuskami o różnej długości.

Pistolet zaprojektowano w taki sposób, aby oś lufy była położona jak najniżej w stosunku do dłoni strzelca. To przyśpiesza naprowadzanie broni na cel, jak też zmniejsza podrzut podczas strzelania. Rosjanie skupili się także nad dobrym wyprofilowaniem chwytu i zmniejszeniem szerokości pistoletu. W przedniej części wynosi 21 mm, zaś w pobliżu chwytu wzrasta do 28 mm.

Szkielet modeli PL-14 i prototypów PL-15 wykonano ze stopu aluminium, choć modele seryjne mają być wyposażone w szkielety z tworzywa sztucznego, z wymiennymi okładzinami chwytu w celu lepszego dopasowania broni do dłoni strzelca. W dolnej części szkieletu pod lufą jest uniwersalna szyna montażowa standardu Picatinny.

Wszystkie manipulatory – dźwignia zwalniania zamka, skrzydełka bezpiecznika nastawnego (rozłączającego szynę spustową) i przyciski zwalniające magazynek są rozmieszczone po obu stronach. Broń wyposażono też we wskaźnik obecności naboju w komorze.  

Podczas projektowania dużą uwagę przywiązano do bezpieczeństwa. W broni zastosowano system USM uniemożliwiający oddanie niekontrolowanego strzału podczas upadku broni z dużej wysokości na twarde podłoże. Podstawowy model charakteryzuje się wydłużoną 7-mm drogę spustu o zwiększonej sile nacisku rzędu 4 kg. Ma to uchronić użytkownika w sytuacji stresowej przed nieprzemyślanym i nagłym ściągnięciem języka spustowego. W odmianie bezkurkowej PL-15-01 ma zostać wprowadzony spust bez samonapinania, o krótszej drodze i niższej sile nacisku. W przyszłości PL-15 ma być produkowany także ze zmienionymi charakterystykami mechanizmu spustowego, jak też w odmianach sportowych.

Analiza
Pistolet samopowtarzalny PL-14 do amunicji 9 mm x 19 zadebiutował w 2015 na forum wojskowo-technicznym Armia 2015, które odbywało się w specjalnie wybudowanym w tym celu parku Patriot w podmoskiewskiej Kubince. Pokazano wówczas model funkcjonalny, przed badaniami i próbami eksploatacyjnymi. Broń opracowano przy współpracy instruktorów z centrów szkolenia jednostek specjalnych Federalnej Służby Bezpieczeństwa oraz zawodników strzelectwa dynamicznego.

Poprawiona wersja została pokazana w 2016 na kolejnym forum Armia. Oprócz podstawowego PL-15 z 112-mm lufą ujawniono również odmianę dostosowaną do montażu tłumika dźwięku (z zewnętrznym gwintem na przedłużonym odcinku lufy) i pistolet ze skróconą 92-mm lufą PL-15K.

Dopracowany PL-15 odróżniał się nieznacznie zmienionym kształtem tylnej części zamka, otworem w dolnej części chwytu do przewleczenia linki zabezpieczającej, zmianą kształtu dźwigni bezpiecznika, zwalniania zamka i zatrzasku magazynka.

Konstruktorem prowadzącym jest Dmitrij Lebiediew, uczeń strzelca, trenera i konstruktora broni sportowej Jefima Chajdurowa. Ten większość swojego życia poświęcił opracowaniom i budowie eksperymentalnej broni krótkiej. Druga słynna postać, która znalazła się w zespole konstruktorskim to znany w świecie strzelectwa sportowego Andriej Kirisenko.