W piątek 4 grudnia br. po godz. 10.00, odbyła się uroczystość ostatniego spuszczenia bandery na zmodernizowanym do standardu niszczyciela min trałowcu bazowym ORP Flaming. Okręt wycofano po przeszło 54 latach służby – po raz pierwszy polską banderę wojenną podniesiono na Flamingu 27 września 1966 r.

Ostatnie spuszczenie bandery na ORP Flaming. To już druga jednostka projektu 206FM wycofana ze służby. Obecnie w 13 Dywizjonie Trałowców eksploatowany jest ostatni tego typu okręt – ORP Czajka / Fot.: Marynarka Wojenna RP

Ostatnie spuszczenie bandery na ORP Flaming. To już druga jednostka projektu 206FM wycofana ze służby. Obecnie w 13 Dywizjonie Trałowców eksploatowany jest ostatni tego typu okręt – ORP Czajka / Fot.: Marynarka Wojenna RP

Jest to już drugi wycofany okręt tego typu, po ORP Mewa, na którym ostatni raz banderę spuszczono 30 grudnia 2019 r. Obecnie w składzie stacjonującego w Gdyni 13 Dywizjonu Trałowców pozostaje już tylko ostatnia jednostka projektu 206FM – ORP Czajka.

Cała trójka docelowo zostanie zastąpiona przez 3 niszczyciele min proj. 258 Kormoran II. Prototypowy ORP Kormoran do służby wszedł 28 listopada 2017 r., zaś dwie znacznie przeprojektowane jednostki seryjne o nazwach Albatros i Mewa powstają obecnie w stoczni Remontowa Shipbuilding w Gdańsku. Według obecnych zapowiedzi do służby powinny wejść odpowiednio pod koniec 2021 i na początku 2022 r. 

Po przebudowaniu do standardu niszczyciela ORP Flaming był intensywnie eksploatowany i wielokrotnie uczestniczył w operacjach niszczenia niewybuchów pozostałych po I i II wojnie światowej. Wśród licznych przykładów wymienić można zniszczenie 3 min na wodach Zatoki Ryskiej podczas operacji MCOPLAT 09 (Mine Clearance Operation Latvia) w maju 2009 r., 10 min na wodach Zatoki Fińskiej podczas Open Spirit 09 w sierpniu-wrześniu tego samego roku, czy też 1 minę i 1 torpedę przy wybrzeżu Litwy rok później podczas Open Spirit 10.

Okręt czterokrotnie wchodził w skład stałego zespołu obrony przeciwminowej NATO: MCM FORNORTH (Mine Countermeasures Force North Western Europe), a od 1 stycznia 2005 r. po zmianie nazwy SNMCMG1 (Standing NATO Mine Countermeasures Group 1):

– 16 sierpnia – 5 października 2003 r.

– 7 sierpnia – 27 października 20006 r.

– 31 sierpnia – 27 listopada 2011 r.

– 5 maja – 12 grudnia 2014 r. 

Okręty projektu 206FM to zmodernizowane w latach 1998-2001 do standardu niszczycieli min trałowce bazowe projektu 206F. Cała, licząca 12 jednostek, seria została zbudowana w latach 1961-1967 w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni. Ze względu na fakt, że planowane w latach 80. nowe niszczyciele min projektu 255 oraz trałowce bazowe projektu 256 ostatecznie nie wyszły poza stadium projektu technicznego, zdecydowano o modernizacji trzech trałowców bazowych projektu 206F. Okręty zostały poddane gruntownej przebudowie, w trakcie której m.in. otrzymały komorę dekompresyjną, żurawik hydrauliczny na pokładzie rufowym, wymieniono także silniki na Cegielski-Sulzer 6ATL25R o mocy 1500 KM. Unowocześniono wyposażenie nawigacyjne, dodając również system wspomagania dowodzenia Pstrokosz.

Okręt wycofano po przeszło 54 latach służby – po raz pierwszy polską banderę wojenną podniesiono na nim 27 września 1966 r. / Fot.: Marynarka Wojenna RP

Okręt wycofano po przeszło 54 latach służby – po raz pierwszy polską banderę wojenną podniesiono na nim 27 września 1966 r. / Fot.: Marynarka Wojenna RP

Najważniejsze były jednak zmiany w wyposażeniu przeciwminowym. Trałowce otrzymały polskie stacje hydrolokacyjne: kadłubową SHL-100MA i holowaną SHL-200 oraz kluczowy w tym kontekście system głębinowy Ukwiał dysponujący zdalnie sterowanymi pojazdami podwodnymi do zwalczania min. To ta ostatnia zmiana spowodowała, że o trałowcach tych mówi się, iż zostały doprowadzone do standardu niszczyciela min. Jednocześnie nie zostały one pozbawione uzbrojenia trałowego, nadal mogąc używać trałów kontaktowych MMTK-1M, magnetycznych TEM-PE-1M2 i akustycznych MTA-2, a później także trału WTAM (Promienica).

Oprócz systemów broni podwodnej unowocześniono również uzbrojenie artyleryjskie. Zdemontowano armaty kal. 25 mm 2M-3M, a na dziobie zainstalowano zestaw rakietowo-artyleryjski ZU-23-2MR Wróbel-II. Uzbrojenie przeciwlotnicze uzupełniają dwie poczwórne wyrzutnie Fasta-4M przeznaczone do wystrzeliwania rakiet przeciwlotniczych Strzała-2M.

W 2006 r. rozpoczęto instalowanie na okrętach systemu kierowania broni podwodnej Bełtwa.

W trakcie modernizacji największe zmiany dotknęły właśnie Flaminga. Jako ostatnia jednostka poddana przebudowie otrzymał on system pozycjonowania ze sterem strumieniowym na dziobie oraz pędnikiem na rufie. ORP Flaming był wyjątkowy także z innego powodu – to na nim zainstalowany był prototypowy cichy radar morski CRM-200 opracowany przez Przemysłowy Instytut Telekomunikacji.