18 grudnia podczas ostatniego posiedzenia komisji budżetowej Bundestagu zatwierdzono wydatek 25 milionów euro (106 mln zł) na badania kwalifikacyjne, wdrożenie do produkcji i dostawy 850 jednorazowych wyrzutni wielozadaniowych pocisków kierowanych.

Komisja budżetowa niemieckiego parlamentu zatwierdziła zakup jednorazowych wyrzutni wielozadaniowych pocisków kierowanych MBDA Enforcer dla jednostki specjalnej KSK / Zdjęcie: MBDA

Komisja budżetowa niemieckiego parlamentu zatwierdziła zakup jednorazowych wyrzutni wielozadaniowych pocisków kierowanych MBDA Enforcer dla jednostki specjalnej KSK / Zdjęcie: MBDA

Te ostatnie miałyby zostać kupione  w ramach programu Leichtes Wirkmittel 1800+, których całkowity koszt oszacowano na 76 mln EUR (325 mln zł). Zgodnie z doniesieniami niemieckie siły zbrojne wybrały w tym programie opracowany przez MBDA system Enforcer. Broń jest rozwijana od kilku lat przez MBDA, dokonano już kilkunastu próbnych odpaleń w różnych warunkach.

Program Leichtes Wirkmittel 1800+ zakłada zakup 3,1 tysiąca wyrzutni (w kilku-kilkunastu zamówieniach) dla jednostki specjalnej Kommando Spezialkräfte (KSK). Wprowadzenie takiego uzbrojenia dałoby niemieckim komandosom przewagę we wszystkich rodzajach konfliktów zbrojnych, w które są lub mogą być zaangażowane. To samo dotyczy realizowanych na całym świecie misji pokojowych z symetrycznymi lub asymetrycznymi odpowiedziami.

W ramach programu niemieckie jednostki specjalne poszukiwały środka do zwalczania celów poza zasięgiem ich podstawowego uzbrojenia Wirkmittel 90 szacowanego na 300-600 metrów. To opracowana przez Dynamit Nobel Defence 90-mm jednorazowa wyrzutnia wielozadaniowych pocisków z 3-kilogramową tandemową głowicą (główna to odkształcalna burząca) do niszczenia pojazdów, budynków i lekkich umocnień. Masa tej broni to 8,9 kg (11 kg z systemem kierowania ogniem), długość 990 mm, zasięg od 20 do 1200 m.

Leichtes Wirkmittel 1800+
Wymagania dla Leichtes Wirkmittel 1800+ to pochodna afgańskich doświadczeń jednostki Kommando Spezialkräfte (KSK). Żołnierze podczas działań w tym państwie zgłaszali brak lekkiego, przenośnego uzbrojenia typu wystrzel-i-zapomnij z samonaprowadzającym się pociskiem (detonującym także w trybie programowalnym nad celem).

Masa jednorazowej wyrzutni wielozadaniowych pocisków kierowanych z dołączonym skomputeryzowanym celownikiem nie miałaby przekraczać 12 kilogramów. Broń obsługiwana przez jedną osobę miała mieć możliwość strzelania z zamkniętych pomieszczeń. Konstrukcja musiała działać w trybie pasywnym przez minimum 24 godziny i razić cele na dystansie 1800-2000 metrów w dowolnych warunkach, w dzień lub w nocy.

Niemcy korzystali co prawda z 12,7-mm wielkokalibrowych karabinów maszynowych MG50 (Browning M2HB), ale tylko z stałych pozycji lub zamocowanych na pojazdach. Nie zawsze mieli do dyspozycji wsparcie lotnicze.

Nowe uzbrojenie dla jednostek specjalnych miałoby się charakteryzować wysokim prawdopodobieństwem trafienia pierwszym strzałem celów stacjonarnych lub ruchomych, miękkich i ukrytych za przeszkodami. Miała też służyć do niszczenia budynków, a wymagany efekt miał następować szybko i dokładnie.

Podobnie jak w przypadku granatnika jednorazowego Wirkmittel 90, również w przypadku Leichtes Wirkmittel 1800+ wybrany został identyczny system kierowania ogniem Hensoldt Dynahawk. Choć zakładano, że byłaby to broń dla jednostek specjalnych, to jednak po wypełnieniu zamówienia KSK, wyrzutnia miałaby trafiać też do regularnych pododdziałów niemieckich wojsk lądowych.

MBDA Enforcer
Zaprojektowany przez MBDA Enforcer zaprojektowano jako szybkie w użyciu i precyzyjne uzbrojenie dla spieszonej piechoty, nawet w przypadku zwalczania celu ruchomego na dystansie 2000 metrów.

Zasięg skutecznego rażenia systemu MBDA Enforcer potwierdzono podczas prób strzelania, osiągając bardzo precyzyjne trafienia w odległości 1000-2000 metrów. Testy potwierdziły, że udaje się uzyskać powtarzalne uderzenie kierowanego pocisku w środek obiektu na takim dystansie. Jedna z prób zakładała odpalenie Enforcera z nowej, wykonanej z włókna węglowego lekkiej wyrzutni opracowanej przez MBDA Italy.

Pocisk Enforcer służy do zwalczania lekko opancerzonych celów na dystansie ponad 2000 m. System działa w trybie wystrzel-i-zapomnij, w którym wybór celu podejmowany jest przed strzelaniem. Pocisk można odpalać z zamkniętego pomieszczenia. Enforcer ma wielozadaniową głowicę bojową przeciwpancerno-odłamkowo-burzącą.

MBDA nigdy nie ujawniła danych o celności pocisku Enforcer (Chętni na Pustelnika, 2017-10-27). Ujawnione filmy z prób przedstawiają bardzo dokładne trafienie w cel o wymiarach 2 x 2 metry z odległości 1500 m, nawet w przypadku rażenia ruchomych obiektów. Podczas prób sprawdzono działanie półaktywnego laserowego systemu naprowadzania. W przyszłości Enforcer poza odmianą lądową, ma mieć również lotniczą przeznaczoną do uzbrojenia bezzałogowych statków powietrznych i śmigłowców.