18 października, w wyniku powikłań po przebyciu COVID-19, wieku 84 lat zmarł Colin Powell, były sekretarz stanu USA, a wcześniej m.in. przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów amerykańskich sił zbrojnych. Był pierwszym w historii Afroamerykaninem na tych stanowiskach. Informację przekazała rodzina zmarłego za pośrednictwem oficjalnej strony b. polityka na Facebooku.
W wyniku powikłań po przebyciu COVID-19, wieku 84 lat zmarł Colin Powell, były sekretarz stanu USA, a wcześniej m.in. przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów / Zdjęcie: Colin Powell/Facebook
W przekazanej przed godz. 14 czasu polskiego informacji, czytamy, że Colin Powell zmarł rano czasu lokalnego w szpitalu Walter Reed National Medical Cente w miejscowości Bethseda w stanie Maryland, gdzie był leczony na szpiczaka mnogiego (szpiczaka plazmocytowego, chorobę Kahlera), nowotwór układu krwiotwórczego. Dodano, że zmarły był w pełni zaszczepiony przeciwko COVID-19, ale powikłania po przebyciu choroby doprowadziły do zgonu. Od 1962 był żonaty z Almą Vivian Johnson (ur. 1937), z którą miał troje dzieci: syna Michaela Kevina (ur. 1963) oraz córki Lindę (ur. 1965) i AnneMarie (ur. 1971).
Colin Luther Powell urodził się 5 kwietnia w Nowym Jorku – wychowywał się w południowym Bronksie. Jego rodzice, Luther i Maud Powell, wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych z Jamajki. Uczęszczał do nowojorskich szkół publicznych i ukończył City College (CCNY) uzyskując tytuł licencjacki z geologii.
Pierwszy kontakt w wojskiem nastąpił w 1958, gdy ukończył szkolenie oficerów rezerwy sił zbrojnych (Reserve Officers’ Training Corps, ROTC) w stopniu podporucznika. W latach 1962-1963 z ramienia US Army pełnił funkcję doradcy wojsk lądowych Wietnamu Południowego (jednym z 16 tysięcy), gdzie został ranny podczas patrolowania granicy wietnamsko-laotańskiej. Został odznaczony Purpurowym Sercem i Brązową Gwiazdą. Do Wietnamu powrócił w 1968 w stopniu majora jako zastępca szefa sztabu 23. Dywizji Piechoty. Został odznaczony Medalem Żołnierza za odwagę, po tym jak uratował trzech innych żołnierzy po wypadku śmigłowca, samemu w nim uczestnicząc. Był też zamieszany w tuszowanie masakry wietnamskich cywilów w Mỹ Lai 16 marca 1968 – zginęło wówczas od 347 do 504 osób.
Po powrocie do kraju, w 1971 ukończył studia podyplomowe MBA na prywatnym katolickim Uniwersytecie Georgetown. Do 1972, podczas prezydentury Richarda Nixona brał udział w programie stypendialnym Białego Domu (White House Fellows). W latach 1975-1976 uczęszczał do National War College w Waszyngtonie. W latach 1980. został doradcą sekretarza obrony Caspara Weinbergera podczas m.in. operacji Urgent Fury na Grenadzie (1983) czy El Dorado Canyon w Libii (1986). W 1986 objął dowództwo V Korpusu US Army we Frankfurcie w RFN, a rok później został zastępcą doradcy bezpieczeństwa narodowego, Franka Carlucciego. Po aferze Iran-Contras (1986–1987) został mianowany przez prezydenta Ronalda Reagana doradcą bezpieczeństwa narodowego, którego funkcję pełnił do 1989 w stopniu trzygwiazdkowego generała. Brał udział w negocjacjach rozbrojeniowych z ZSRS.
Generałowie: Colin Powell i Norman Schwarzkopf, prawdopodobnie w 1990 lub 1991 / Zdjęcie: US Army
Przez 35 lat w wojskach lądowych dosłużył się stopnia czterogwiazdkowego generała na stanowisku szefa Dowództwa Sił Lądowych USA (US Army Forces Command, FORSCOM) w 1989 w Fort McPherson w Georgii. Potem, do 1993 był 12. przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów. W czasie jego kadencji dowodził siłami zbrojnymi podczas łącznie dwudziestu ośmiu kryzysów, w tym operacji Just Cause w Panamie (1989) czy Desert Storm w Iraku (1991).
Wtedy też uformowała się tzw. Doktryna Powella (The Powell Doctrine), która obejmowała strategię efektywnych i zdecydowanych działań militarnych (zwłaszcza operacji powietrze-ziemia) w polityce zagranicznej USA, ale związanych z interesami narodowymi. Dlatego też później sprzeciwiał się udziałowi w wojnie domowej w Bośni i Hercegowinie (1992-1995) i domagał się większego zaangażowania podczas operacji Gothic Serpent w Somalii (1993) – po rezygnacji ze stanowiska 30 września 1993, doszło do Bitwy w Mogadiszu (3-4 października), w której poległo 19 Amerykanów, a 73 zostało rannych – skala katastrofy wynikała z niedostatecznego wsparcia wojskowego, którego domagał się Powell.
W 2001 został wybrany na stanowisko sekretarza stanu USA w rządzie George’a W. Busha, które pełnił do 2005. W lutym 2003 wygłosił słynne przemówienie w ONZ, w którym przekazał, że Stany Zjednoczone mają dowody wskazujące na to, że Irak dysponuje bronią masowego rażenia. To twierdzenie później zostało wykorzystane do usprawiedliwienia operacji Iraqi Freedom w Iraku (2003).
W wyborach prezydenckich w 2008 poparł kandydata demokratów, Baracka Obamę, w 2016 Hillary Clinton, a w 2020 Joe Bidena, cały czas pozostając członkiem Partii Republikańskiej, którą opuścił dopiero w styczniu 2021 po szturmie zwolenników krytykowanego przez niego Donalda Trumpa na Kapitol.