22 grudnia w tureckiej stoczni Gölcük Donanma Tersanesi w prowincji Kocaeli nad Morzem Marmara zwodowano okręt podwodny, przyszły TCG Piri Reis, pierwszy z sześciu typu 214TN Reis (początkowo określane jako CERBE). Przekazanie jednostki, zbudowanej w ramach programu YTDP (Yeni Tip Denizaltı Projesi) marynarce wojennej (Türk Deniz Kuvvetleri) nastąpi w 2020, a pozostałych pięciu w odstępach około jednego roku, do 2027 (Wzrost tureckich wydatków, 2019-10-19).
W uroczystości wodowania technicznego przyszłego okrętu podwodnego TCG Piri Reis ypu 214TN Reis wziął udział prezydent Turcji Recep Tayyip Erdoğan / Zdjęcie: Ministerstwo Obrony Turcji
Budowa okrętów odbywa się na licencji niemieckiej spółki stoczniowej TKMS (ThyssenKrupp Marine Systems) której udzielono 2 lipca 2009. Z powodu opóźnień we wdrażaniu technologii przez tureckich wykonawców, umowa została sygnowana dopiero w 2016, choć pierwsze prace konstrukcyjne rozpoczęły się rok wcześniej. Po wodowaniu technicznym pierwszego okrętu, rozpoczęto niezwłocznie pierwsze palenie blach pod piątą jednostkę – przyszłą TCG Seydi Ali Reis.
Okręty podwodne nowej generacji, wyposażone w napęd niezależny od powietrza (Air Independent Propulsion, AIP) będą zastępować cztery jednostki typu 209/1200 Atılay: TCG Batıray (S-349), Yıldıray (S-350), Doğanay (S-351) i Dolunay (S-352), wprowadzone do linii w latach 1970.
Nowe okręty mają po 68,35 m długości, 13,1 m wysokości całkowitej (w tym 6,8 m wysokości kadłuba) oraz 6,3 m szerokości. Wyporność nawodną ocenia się na 1850 t, a podwodną na 2040-2050 t. W porównaniu z oryginalnym projektem CERBE, długość okrętu wzrosła o 2,05 m.
Udział przemysłu tureckiego w projekcie ocenia się na około 80%. Spółka Aselsan dostarcza system śledzenia, analizy, klasyfikacji i identyfikacji wrogich radarów ARES-2N, radar ALPER do wykrywania celów nawodnych, zintegrowany system łączności pokładowej, system łączności satelitarnej w paśmie X i system termicznej obserwacji peryskopu. Spółka Milsoft dostarcza z kolei system wymiany danych Link-11/22, a Atlas Elektronik system zarządzania walką ISUS-90/72, system zarządzania pracą sonaru SEDA i system kierowania ogniem torped TorAKS. Spółka KOÇ Savunma dostarcza system przeciwtorpedowy Ultra Electronics Sea Crypsis.
Ponadto, spółka AYESAŞ dostarcza konsole do systemu zarządzania walką, Tübitak-Mam – systemy podtrzymywania życia i kontroli baterii układu napędowego oraz hydrofony, Roketsan – ciężkie torpedy Akya, a STM zajmuje się integracją łącznie około 18 tys. podsystemów, organizacją łańcucha dostaw wsparcia technicznego i samymi bateriami.
Wcześniej zakładano, że okręty miały otrzymać ciężkie torpedy: amerykańskie Mk 48 Mod 6AT i niemieckie DM2A4, pociski rakietowe: amerykańskie UGM-84 Harpoon Block I/II i niemieckie Diehl IDAS. Nie jest jasne, czy ostatnie perturbacje polityczne nie będą miały wpływu na zmianę uzbrojenia. Przewiduje się jednak, że okręty mogą zostać zintegrowane np. z rodzimymi pociskami przeciwokrętowymi ATMACA Block I/II, który na początku listopada został po raz pierwszy wystrzelony z operacyjnego okrętu tureckiej marynarki – korwety korwety TCG Kinaliada, typu Ada.