16 stycznia Komisja zakupów obronnych DAC (Defence Acquisition Council) ministerstwa obrony Indii, zatwierdziła rozpoczęcie procedury zakupu 72 400 karabinów automatycznych do amunicji 7,62 mm x 51 i 93 895 karabinków zasilanych nabojem 5,56 mm x 45. Te ostatnie określane są w lokalnej nomenklaturze jako CQB (Close Quarter Battle) carbines. Szacunkowy koszt zakupu 166 300 konstrukcji strzeleckich dla liczących 1,24 mln żołnierzy wojsk lądowych (Indian Army) to 35,47 mld INR (1,89 mld zł). Jest to kwota wystarczająca na pozyskanie nowoczesnych modeli kalibru 5,56 mm i 7,62 mm. Hindusi chcą dozbroić jednostki Indian Army rozlokowane wzdłuż granic i uczestniczące w działania przeciwpartyzanckich.

Karabinki INSAS (Indian National Small Arms System) do amunicji 5,56 mm x 45 NATO, to obecnie podstawowa broń strzelecka sił zbrojnych Indii. W skład systemu wchodzi karabinek 1A1 (na zdjęciu) oraz karabinek maszynowy 1B1 / Zdjęcie: Ministerstwo obrony Indii

Karabinki INSAS (Indian National Small Arms System) do amunicji 5,56 mm x 45 NATO, to obecnie podstawowa broń strzelecka sił zbrojnych Indii. W skład systemu wchodzi karabinek 1A1 (na zdjęciu) oraz karabinek maszynowy 1B1 / Zdjęcie: Ministerstwo obrony Indii

Kierowana przez kobietę – ministra obrony Nirmalę Sitharaman komisja zgodziła się na szybką ścieżkę zakupu broni ze względu na pilną potrzebę operacyjną. Tym samym nie będzie negocjowany ani transfer technologii, ani nie będzie wymagana jej produkcja na miejscu w Indiach. Przyśpieszona procedura zakupu określana jako FTP (Fast Track Procurement) ma umożliwić podpisanie umowy po 12 miesiącach od chwili ogłoszenia postępowania. Także producenci będą mieli tylko rok na zrealizowanie dostaw do Indii.

Indyjskie ministerstwo obrony ma szybko wystosować zaproszenia do udziału w postępowaniu dla wybranych wytwórców. Nie wyklucza także pozyskania nowych karabinów i karabinków na podstawie umów międzyrządowych, a nie bezpośrednich zakupów w przedsiębiorstwach zbrojeniowych. W najbliższym czasie wytypowanych producentów odwiedzi zespół testowy składających się ze specjalistów z wojsk lądowych, ministerstwa obrony i wchodzącej w skład tego ostatniego dyrekcji generalnej ds. jakości DGQA.

Całkowite zapotrzebowanie indyjskich sił zbrojnych na nową broń szacowane jest na: 1,14 mln konstrukcji (768 469 karabinów i 376 680 karabinków) dla wojsk lądowych oraz 50 000 karabinów i 41 665 karabinków dla marynarki wojennej i wojsk lotniczych. Pozostałe 696 069 karabinów i 282 780 karabinków dla Indian Army ma zostać wyprodukowane na miejscu przez państwowe zakłady zbrojeniowe skupione w koncernie Ordnance Factory Board (OFB) lub – na co zgodzono się niedawno – prywatne podmioty. Komisja ministerstwa obrony uprościła warunki dopuszczenia udziału tych ostatnich do postępowań na dostawy uzbrojenia. Zmniejszono wygórowane wymagania dotyczące zabezpieczenia finansowego, co ma zwiększyć konkurencyjność.

Analiza

Przewiduje się, że głównymi kandydatami w postępowaniu będą włoska Beretta Defense Technologies, niemiecki SIG Sauer, izraelski Israel Weapon Industries (IWI) oraz amerykański Colt’s Manufacturing Company. Przedsiębiorstwa te były zaangażowane we wcześniejsze, anulowane postępowania na dostawy konstrukcji strzeleckich dla indyjskich sił zbrojnych.

Warto dodać, że indyjskie ministerstwo obrony unieważniło w lipcu 2015 rozpoczęte pięć lat wcześniej postępowanie na dostawy konstrukcji określonych jako MCAR (Multi-Calibre Assault Rifle). Nowy model miał zastąpić 9-mm pistolety maszynowe 1A1, które wycofano w 2010. MCAR w założeniu miała to być wielokalibrowa broń zasilana nabojem 5,56 mm x 45 i – po wymianie lufy, zamka i magazynka – 7,62 mm x 39. Hindusi chcieli zakupić 66 tys. karabinków, a dalsze 113 tys. wyprodukować na licencji w Ordnance Factory Board. Oficjalnym powodem odrzucenia wszystkich czterech propozycji zgłoszonych przez przedsiębiorstwa Beretta, Ceska Zbrojovka, Colt i IWI było niespełnienie wymagań indyjskich wojsk lądowych.

We wrześniu 2016 anulowano rozpoczęte w grudniu 2010 postępowanie na dostawy 44 618 karabinków do amunicji 5,56 mm x 45 określanych jako CQC (Close Quarter Carbine) wraz z wyposażeniem i akcesoriami. W 2013 do kolejnego etapu rywalizacji dopuszczono konstrukcje spółek Colt, IWI i Beretta. Po licznych testach indyjscy wojskowi zadecydowali, że najlepiej ich wymagania spełnia karabinek IWI Galil ACE, który wygrał z Beretta ARX 160. Niemniej brak porozumienia między ministerstwem obrony a dowództwem wojsk lądowych dotyczących wyposażenia optoelektronicznego spowodował anulowanie postępowania. Hindusi wybrali jednak izraelskie celowniki noktowizyjne, które odseparowano z postępowania na broń.

Nowe modele mają zastąpić system INSAS do amunicji 5,56 mm x 45, w którego skład wchodzi karabinek automatyczny 1A1 i karabinek maszynowy 1B1. Broń okazała się na tyle nieudana, że w październiku 2013 wojska lądowe uznały ją za nieperspektywiczną i zaprzestały jej zakupów. Nie powiodły się także podejmowane próby modyfikacji karabinków 1A1 do standardu Excalibur/MIR.