12 sierpnia Liban odebrał ostatnią partię 8 z 32 bojowych wozów piechoty M2A2 Bradley. Pojazdy dostarczyło Dowództwo Wsparcia Bezpieczeństwa US Army (US Army Security Assistance Command, USASAC). Dostawa bwp jest częścią programu wsparcia libańskich sił zbrojnych przez USA. Wraz z bojowymi wozami piechoty, libańskie siły zbrojne (Al-Quwwāt al-Musallaḥa al-Lubnāniyya) otrzymały 40-mm granatniki maszynowe i 155-mm kierowane laserowo pociski artyleryjskie. 

Pierwsze wozy M2A2 zostały przekazane Libanowi w sierpniu 2017. Łącznie dostarczono 32 bojowe wozy piechoty / Zdjęcie: US Army

Pierwsze wozy M2A2 zostały przekazane Libanowi w sierpniu 2017. Łącznie dostarczono 32 bojowe wozy piechoty / Zdjęcie: US Army

Warty ponad 100 mln USD (375 mln zł) sprzęt ma wzmocnić potencjał obronny Libanu. Jest to element szerszej polityki USA związanej z trwającą wojną domową w sąsiedniej Syrii. Libańskie siły zbrojne strzegą granic kraju przed infiltracją granic przez ugrupowania terrorystyczne (Analiza: NATO pomiędzy Waszyngtonem a Brukselą , 2018-07-19). 

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu miesięcy Stany Zjednoczone dostarczyły Libanowi czterdzieści 155-mm haubic holowanych M198, 50 opancerzonych wozów HMMWV i 3 samoloty Cessna AC-208 Combat Caravan uzbrojone w pociski kierowane AGM-114 Hellfire. Oprócz tego, USASAC przekazało 55 moździerzy, 50 granatników maszynowych Mk 19 Mod 3, 800 12,7-mm wielkokalibrowych karabinów maszynowych M2 HB, 4 tys. 5,56-mm karabinków M4, ponad pół miliona sztuk amunicji, 320 urządzeń noktowizyjnych i termowizyjnych oraz 360 radiotelefonów. Wartość pomocy wojskowej przekazanej do tej pory wynosi 1,5 mld USD (5,6 mld zł).

Amerykańska pomoc wojskowa dociera do Libanu od 1958. Kraj od 1970 uwikłany był w krwawą wojnę domową / Zdjęcie: Al-Quwwāt al-Musallaḥa al-Lubnāniyya

Amerykańska pomoc wojskowa dociera do Libanu od 1958. Kraj od 1970 uwikłany był w krwawą wojnę domową / Zdjęcie: Al-Quwwāt al-Musallaḥa al-Lubnāniyya

Dostawa pierwszych ośmiu M2A2 Bradley ODS miała miejsce 14 sierpnia 2017. W Bejrucie odbyła się uroczystość przekazania wozów z udziałem korpusu dyplomatycznego USA. Przez kolejne miesiące żołnierze libańscy przechodzili intensywne szkolenia związane z obsługą i utrzymaniem technicznym otrzymanych pojazdów.

Liban zakupił w ramach procedury bezzwrotnego kredytu FMF (Foreign Military Financing) sześć turbośmigłowych samolotów szturmowych A-29 Super Tucano. Dostawy odbyły się w dwóch transzach i zakończyły 28 maja 2018. W marcu 2017 ujawniono informację, że Liban otrzyma 24 samobieżne 155-mm armatohaubice M109A5 wraz z 10 wozami amunicyjnymi M992 (Testy operacyjne M109A7 PIM, 2018-03-19).

Analiza
Rząd Libanu, zwanego do lat 1970 Szwajcarią Bliskiego Wschodu, po raz pierwszy poprosił o wsparcie Waszyngtonu 1958 obawiając się wyniku starć z muzułmańskimi rebeliantami. Jednak największym wyzwaniem dla rządu w Bejrucie okazała się wieloletnia wojna domowa pomiędzy milicjami chrześcijańskimi a organizacjami muzułmańskimi a zwłaszcza Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP), która w 1970 ustanowiła swoją siedzibę na terenie Libanu. Krwawe waliki doprowadziły do wkroczenia armii syryjskiej w 1976. Interwencja Damaszku poskutkowała zawieszeniem broni.

Starcia pomiędzy pomiędzy chrześcijanami a muzułmanami i działalność Organizacji Wyzwolenia Palestyny doprowadziły do wielokrotnych interwencji wojskowych sił Syrii i Izraela na terenie Libanu / Zdjęcie: Al-Quwwāt al-Musallaḥa al-Lubnāniyya

Starcia pomiędzy pomiędzy chrześcijanami a muzułmanami i działalność Organizacji Wyzwolenia Palestyny doprowadziły do wielokrotnych interwencji wojskowych sił Syrii i Izraela na terenie Libanu / Zdjęcie: Al-Quwwāt al-Musallaḥa al-Lubnāniyya

Pomimo obecności sił ONZ uporczywe ataki OWP na Izrael skutkowały kolejnymi interwencjami Izraelskich Sił Obronnych (IDF). Począwszy od wojny studniowej poprzez izraelską operację Litani na terenie Libanu toczyły się walki i starcia przygraniczne pomiędzy siłami izraelskimi wspierającymi ugrupowania chrześcijańskie a regularną armią syryjską i lokalnymi muzułmańskimi organizacjami prosyryjskimi.  

Syryjskie wpływy dominowały w Libanie do 2005 gdy w wyborach zwyciężył rząd Fouada Siniora przeciwny hegemonii Damaszku. W 2006 IDF ponownie wkroczył na terytorium południowego Libanu w odwecie za porwanie dwóch żołnierzy i ostrzał Izraela prowadzony przez Hezbollah z baz w południowym Libanie.

Po uznaniu w 2008 niepodległości Libanu przez Syrię największym wyzwaniem dla libańskich sił zbrojnych jest działalność organizacji terrorystycznych próbujących przedostawać się na teren kraju. Wojna domowa w Syrii doprowadziła do krwawych starć ugrupowań szyicko-alawickich z sunnitami. Ten konflikt doprowadził w 2014 do walk do armii libańskiej i Hezbollahu z bojownikami tzw. Państwa Islamskiego. 

USA konsekwentnie udziela Damaszkowi zarówno wsparcia wojskowego jak i przesyła pomoc humanitarną dla ofiar walk. Silny Liban ma stać się barierą powstrzymującą rozprzestrzenianie się organizacji terrorystycznych z objętej wojną domową Syrii. Może być też jednym z kluczowych graczy w konflikcie izraelsko-palestyńskim.