26 grudnia US Army Contracting Command (ACC) Redstone opublikowało plany zamówienia 343 wyrzutni M142 HIMARS w ramach pięcioletniej umowy ramowej (roczne zamówienie podstawowe i czteroletnia opcja) z Lockheed Martin Missiles & Fire Control (MFC). Kontrakt ma obejmować produkcję serii od 10 do 14 nowych M142 w latach podatkowych 2019-2023 wraz z zestawami części zamiennych, oprogramowaniem, szkoleniem i wsparciem logistycznym.

US Army zamierza kupić 343 nowych wyrzutni rakietowych M142 HIMARS na podwoziu kołowym i zmodernizować 385 na podwoziu gąsienicowym do standardu M270A2 MLRS / Zdjęcie: US Army

US Army zamierza kupić 343 nowych wyrzutni rakietowych M142 HIMARS na podwoziu kołowym i zmodernizować 385 na podwoziu gąsienicowym do standardu M270A2 MLRS / Zdjęcie: US Army

Tego samego dnia dowództwo zakupów ACC poinformowało o planach podpisania z Lockheed Martin MFC ośmioletniej umowy (roczne zamówienie podstawowe i 7 lat opcji) na modernizację 385 wyrzutni do standardu M270A2 MLRS. Z tego 160 stanowią zmagazynowane i przestarzałe zestawy M270A0, które mają zostać ulepszone w latach 2019-2022 w warsztatach Red River Army Depot. W dalszej kolejności w latach 2022-2030 do nowego standardu zostaną doprowadzone pozostające w służbie 225 zestawy M270A1.

Zmiany mają objąć m.in. modyfikację podwozia M993A0/A1 i wprowadzenie poprawionej opancerzonej kabiny oraz implementację wspólnego systemu kierowania ogniem artylerii, jak też kontenera-prowadnicy dla pocisków rakietowych M269A0/A1 Launcher Loader Module. Umożliwi to wydłużenie czasu eksploatacji MLRS do 2050.

Warto przypomnieć, że we wrześniu 2018 amerykańskie dowództwo zakupów AAC podpisało z Lockheed Martin MFC umowę o wartości 289 mln USD na dostawę 24 zestawów M142 HIMARS. Mają one trafić do US Army do lipca 2022.

Analiza
W styczniu 2018 Pentagon opublikował Narodową strategię obronną (National Defense Strategy), która wskazuje na odejście od dotychczasowych priorytetów – działaniach przeciwpartyzanckich na rzecz skoncentrowania się na pełnoskalowym konflikcie zbrojnym z Rosją i Chinami. Zmiana paradygmatu spowodowała skupienie się na dotychczas traktowanych po macoszemu kwestiach obrony przeciwlotniczej bliskiego i bardzo bliskiego zasięgu oraz artylerii rakietowej (Modernizacja artylerii US Army, 2018-04-02).

Z analiz wynika, że przez pierwsze 7 do 10 dni potencjalnego konfliktu w Europie Rosjanie będą mieli znaczącą przewagę ilościową i jakościową w siłach lądowych, ze szczególnym uwzględnieniem artylerii. Liczba rosyjskich dział i zestawów rakietowych przewyższać ma w stosunku pięć do jednego to, co mogą podczas pierwszych dni walki wystawić Amerykanie. W przypadku artylerii lufowej zasięg rosyjskich systemów jest o 50-100% większy od amerykańskich, a choć w artylerii rakietowej jest zbliżony do zestawów US Army, to jednak Rosjanie dysponują szerszą gamą głowic.

Priorytetowy dla US Army stał się program rozwoju pocisku rakietowego ziemia-ziemia dalekiego zasięgu LRPF (Long-Range Precision Fires) rozwijany przez Raytheon pod nazwą DeepStrike (Kontener dla DeepStrike zintegrowany, 2018-10-10). Ma on razić cele oddalone o 499 km i wejść do służby po 2020. LRPF ma uzupełniać i zastępować obecnie wykorzystywane pociski MGM-140A/M39 i MGM-140B/M39A1 ATACMS (Army TACtical Missile System) o zasięgu do 300 km (Kolejne AtacMS zamówione, 2018-06-26).