We wtorek, 19 listopada 2024, amerykańskie dowództwo NAVAIR (Naval Air Systems Command) marynarki wojennej (US Navy) poinformowało w mediach społecznościowych, że spółka Lockheed Martin Aeronautics Co. (część Lockheed Martin) rozpoczęła budowę pierwszego egzemplarza nowej generacji samolot dowodzenia, łączności i retransmisji sygnałów radiowych E-130J na bazie Super Herculesa.
Jak poinformowano trwa budowa pierwszego z trzech egzemplarzy przedseryjnych w ramach fazy produkcyjno-inżynieryjnej (Engineering & Manufacturing Development, EMD). Następnie zostaną zmodyfikowane i skonfigurowane pod kątem przeznaczenia.
A będzie to nowej generacji samolot dowodzenia, łączności i retransmisji sygnałów radiowych, który zastąpi obecne E-6B Mercury TACAMO (Take Charge And Move Out) w ramach programu E-XX. Wybrano do niego platformę średniego samolotu transportowego C-130J-30 Super Hercules, a 21 października nadano mu oznaczenie alfanumeryczne E-130J.
Użytkownikiem nowych samolotów będzie 1. Skrzydło Łączności Strategicznej (Strategic Communications Wing 1, STRATCOMWING ONE) i trafią do bazy lotniczej Tinker w Oklahomie, gdzie znajdują się trzy eskadry: 3. Eskadra Rozpoznania Powietrznego Floty Ironmen (Fleet Air Reconnaissance Squadron, VQ-3), 4. Eskadra Shadows i 7 . Eskadra Roughnecks.
Choć budowa płatowców już się rozpoczęła to dopiero na styczeń 2025 planowane jest zawarcie umowy wykonawczej na prace związane z dostosowaniem do nowej roli (wcześniej była mowa o październiku-grudniu 2024). Głównym wykonawcą będzie spółka Lockheed Martin, która zintegruje pakiet wyposażenia specjalistycznego Collins Aerospace z długimi, holowanymi przewodami z nadajnikami bardzo niskich częstotliwości (Very Low Frequency, VLF). Odpowiednie umowy początkowe zawarto 13 kwietnia 2023 o wartości 62 223 836 USD (wówczas 261,086 mln zł) z Lockheed Martin na dostosowanie platformy i 18 stycznia 2024 o wartości 34 272 238 USD (136,6 mln zł) z Rockwell Collins Inc. (część Collins Aerospace Government Systems) na finalizację projektu nadajników VLF.
Szacuje się, że 18 samolotów E-130J zastąpi 16 egzemplarzy E-6B Mercury, zabudowanym na płatowcu Boeing 707-320, o zwyczajowym oznaczeniu TACAMO. Zapewniają one łączność dalekiego zasięgu za pomocą nadajników bardzo niskich częstotliwości (ELF). US Navy otrzymała w latach 1989-1992 je początkowo w wersji E-6A Hermes, a następnie w okresie 1997-2006 zostały one zmodyfikowane do wersji E-6B. Są wykorzystywane do komunikacji z załogami strategicznych okrętów podwodnych o napędzie jądrowym typu Ohio, przenoszących międzykontynentalne pociski balistyczne UGM-133A Trident II D5, nawet gdy te pozostają w zanurzeniu.
W poprawkach do budżetu obronnego NDAA na rok fiskalny 2024, US Navy zaproponowała początkowo, aby nowy samolot rozpoczął służbę w 2027, później termin przesunięto na 2028. Na początek zostaną zamówione trzy samoloty do prób i testów, a później po 6 samolotów rocznie w ramach produkcji seryjnej. Koszty programu E-XX na lata 2022-2028 oszacowano na 3,125 mld USD.
Koncepcja powstała we współpracy z biurem projektowym spółki Skunk Works, a także partnerami zewnętrznymi z Northrop Grumman, Raytheon Technologies, Crescent Systems oraz Long Wave. Zgodnie z wymogami otrzymał on holowane przewody z nadajnikami VLF oraz owiewki na górze i spodzie kadłuba, gdzie prawdopodobnie znajdą się anteny systemów łączności, a także prawdopodobnie dodatkowe zbiorniki paliwa. Również 4 kwietnia 2022 spółka Collins Aerospace ogłosiła, że została wskazana jako dostawca nadajników VLF.
Sneak peek at the first of three C-130J-30 Super Hercules aircraft that will be modified into an E-130J Engineering Development Model (EMD). The air vehicle is being built by Lockheed Martin Corp. for the E-130J, the successor to the E-6B Mercury for the TACAMO mission. pic.twitter.com/lnsKitbe2b
— NAVAIR (@NAVAIRNews) November 19, 2024
Komentarze
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.