16 listopada portal Mil.Press FlotProm poinformował, że z notki otrzymanej od służb prasowych stoczni Średnie-Newski (Sriednie-Niewskij Sudostroitielnyj Zawod) z Sankt Petersburga, podwykonawcy budowy pierwszej rosyjskiej korwety projektu 20386, wynika że budowa okrętu będzie opóźniona. Głównym powodem jest nieterminowe finansowanie odbioru nadbudówki okrętu. Nieoficjalnie problemów może być więcej, dotyczą konstrukcji napędu i części systemów uzbrojenia.
Korweta rakietowa projektu 20386 Dierzkij ma mieć aż 3400 t wyporności. Oprócz śmigłowca Ka-27/29, okręt będzie mógł także wykorzystywać bezzałogowe statki powietrzne
Korweta projektu 20386 Dierzkij to odpowiednik amerykańskich okrętów klasy LCS (Littoral Combat Ship). Pierwotnie rosyjska jednostka miała wejść do służby w 2021 lub 2022 po zakończeniu prób stoczniowych i morskich. Głównym wykonawcą okrętu jest Stocznia Północna (Sudostroitielnyj Zawod Siewiernaja Wierf), również z Sankt Petersburga (Wypadek podczas remontu Kuzniecowa, 2018-10-30).
Umowę na główną część prac rozwojowych związanych z produkcją kompozytowej nadbudówki dla korwety podpisano w marcu 2018. Wykonawcami miały być dwie spółki. Opracowanie projektu miało zająć 6 miesięcy, a budowa kolejne 20. Dzięki temu nadbudówka miała być gotowa w maju 2019, lecz według obecnego harmonogramu termin prac przesunięto na koniec 2019 (Wodowanie drugiego okrętu proj. 677 Łada, 2018-09-21).
Korwety projektu 20386 Dierzkij mają mieć modułową budowę. Według Rosjan będą odpowiedzią na amerykańskie fregaty typu Independence i Freedom klasy LCS. / Grafiki: Sudostroitielnyj Zawod Siewiernaja Wierf
Rzecznik prasowy stoczni Średnie-Newski poinformował, że prace nad nadbudówką rozpoczęto dopiero we wrześniu 2018 z powodu braku środków finansowych. Stocznia Północna mogłaby przyspieszyć datę odbioru, gdyby tylko transfer pieniędzy był nieprzerwany. Superstruktura nowej korwety ma być około 1,5 razy większa od obecnie budowanych na okrętach tej klasy. Ma charakteryzować ją odmienna geometria bryły i powstać z zastosowaniem kompozytowych materiałów konstrukcyjnych (Admirał Gorszkow wszedł do służby, 2018-08-01).
Szacuje się, że wodowanie techniczne pierwszego okrętu projektu 20386 nastąpi dopiero w maju 2021. Obecnie trwa budowa drugiej i trzeciej sekcji, pierwsza jest już wykańczana. Trwa procedura zakupu zespołów napędowych, uzbrojenia i materiałów do wykończenia. Na początku 2019 stocznia Jantar w Kaliningradzie może otrzymać kontrakt na budowę kolejnych jednostek tego typu.
Stocznia Średnie-Newski opracowuje nadbudówkę korwet projektu 20386 Dierzkij w oparciu o zdobyte doświadczenie przy projektowaniu superstruktur dla korwet projektu 20380 Stierieguszczij i projektu 20385 Griemiaszczij (Rosja rezygnuje z projektu 955B Boriej-B, 2018-05-23; Budowa korwety Doha dla Kataru, 2018-08-04).
Opis
Stępkę pod pierwszą wielozadaniową korwetę projektu 20386 Dierzkij (Zuchwały) dla Marynarki Wojennej Rosji (WMF) położono 28 października 2016, w ramach obchodów 320-lecia powstania sił morskich. Projekt powstał w Centralnym Morskim Biurze Konstrukcyjnym (CMKB) OAO Ałmaz. Według planów, WMF ma otrzymać co najmniej 10 jednostek tego typu o wartości ponad 20 mld RUB (1,26 mld zł).
Korwety projektu 20386 powstają z myślą o patrolowaniu wyłącznej strefy ekonomicznej Rosji, ochrony wybrzeża i kontroli ruchu morskiego oraz zwalczania celów powietrznych, nawodnych i podwodnych. Okręty mają charakteryzować się otwartą architekturą i nowym systemem zarządzania informacjami. Zostaną wyposażone w wielozadaniowy radar MF RFC Barrier i system sonarowy Minotaur ISPN-M z sonarem holowanym CIM 335 EM-03, a także zrobotyzowanymi systemami pokładowymi. Pozwoli to na zmniejszenie załogi do 80 marynarzy. Oprócz śmigłowca Ka-27/29, okręt będzie mógł także wykorzystywać bezzałogowe statki powietrzne.
Korweta rakietowa Dierzkij ma mieć 109 m długości, 13 m szerokości i aż 3400 t wyporności, co jest wartościami bardzo wysokimi jak na okręt tej klasy. Dwie turbiny gazowe M90FR o mocy 27 500 KM i dwa silniki elektryczne o mocy po 2200 KM pozwolą na rozwinięcie prędkości 30 w. i uzyskanie zasięgu do 5000 mil morskich.
Uzbrojenie korwety to 100-mm armata morska A-190-01 Uniwiersał, dwie podwójne 30-mm armaty AK-630M-2, dwie ośmiokomorowe wyrzutnie sytemu przeciwlotniczego Redut, dwie czterokomorowe wyrzutnie Uran dla pocisków manewrujących 3M-14TE z rodziny Kalibr-NK i dwie czterokomorowe wyrzutnie systemu przeciwtorpedowego Pakiet-NK.