We wtorek, 23 lipca 2024, w indyjskiej państwowej stoczni Goa Shipyard Limited (GSL) w miejscowości Vasco da Gama w stanie Goa zwodowano kadłub pierwszej z dwóch budowanych na rosyjskiej licencji zmodyfikowanych fregat rakietowych projektu 1135.6 Talwar (w Rosji na ich bazie powstały fregaty Admirał Grigorowicz), przyszłą INS Triput (hindi: potężna strzała) (Indyjska fregata INS Brahmaputra zatonęła w wyniku pożaru).
Zdjęcia: Ministerstwo Obrony Indii
Na początek należy wyjaśnić, że Marynarka Wojenna Indii dysponuje obecnie sześcioma fregatami tego projektu bazującego na projekcie 1135 Buriewiestnik (w kodzie NATO: Krivak III), zamówionymi w Rosji w dwóch transzach: INS Talwar F40, Trishul F43 i Tabar (F44), zbudowanymi w stoczni AO Bałtijskij Zawod w St. Petersburgu, które wprowadzono w latach 2003-2004 oraz INS Teg (F45), Tarkash (F50) i Trikand (F51), zbudowanymi w stoczni Jantar w Kaliningradzie i dostarczone w latach 2012-2013.
15 października 2016 podpisano umowę o wartości 1,2 mld USD na budowę kolejnych czterech okrętów. I tak, w ramach trzeciej partii, w stoczni Jantar zbudowano przyszłą INS Tushil (F52), która obecnie przechodzi próby morskie i termin przekazania to wrzesień br., a w budowie pozostaje Tamala (F53), która ma zostać przekazana w styczniu 2025 (co ciekawe, okręty te pierwotnie miały być dla rosyjskiej WMF).
Na mocy umowy o transferze know-how o wartości 500 mln USD z 20 listopada 2018 z RosOboronEksport, w stoczni Goa Shipyard Limited powstają dwa okręty transzy czwartej, które otrzymają nazwę typ Triput (w rzeczywistości to podtyp) na mocy umowy z Ministerstwem Obrony Indii z 25 stycznia 2019.
Stępkę zwodowanego w ubiegłym tygodniu okrętu położono 21 stycznia 2021. Ma zostać przekazany zamawiającemu w czerwcu 2026. Musi zostać bowiem wykończony, doposażony oraz przejść próby zdawczo-odbiorcze. Drugi, jeszcze nienazwany okręt jest nadal w budowie – 18 czerwca 2021 położono stępkę, a termin dostawy wyznaczono na listopad 2026, co oznacza, że wkrótce musi zostać zwodowany, aby go dotrzymać.
INS Triput ma 124,8 m długości, 15,2 m szerokości, 4,5 m zanurzenia i 3600 t wyporności. Ma osiągać prędkość do 28 w., zasięg ponad 4000 mil morskich, a załoga ma liczyć 25o oficerów i marynarzy
W porównaniu do pierwszych fregat, całe kadłuby okrętów są budowane z indyjskiej stali. Wiele głównych systemów zostanie zastąpionych rodzimymi odpowiednikami, w tym system zarządzania walką, radar powierzchniowy SSR-4, system walki radioelektronicznej Shakti i sonar kadłubowy HUMSA NG. W przeciwieństwie do poprzednich okrętów w tej klasie wyposażonych w 100 mm armatę morską A-190E i dwie podwójne wyrzutnie torped kal. 533 mm, podtyp Triput zostanie wyposażone w 76-mm armatę morską SRGM i dwie potrójne 324-mm wyrzutnie torped ITTL. Ponadto, cztery najnowsze okręty będą wyposażone w 24 pionowo wystrzeliwane pociski ziemia-powietrze Sztil-1 zamiast wyrzutni starszych 3S90 Uragan/Sztil na wcześniejszych.
Tymczasem, pierwsze indyjskie fregaty typu Talwar, a także Projektu 17 Shivalik są modernizowane w zakresie uzbrojenia. Rosyjska ośmiokomorowa uniwersalna pionowa wyrzutnia 3S-14 systemu UKSK zostanie zastąpiona rodzimą, także ośmiokomorową wyrzutnią UVLM dla ponaddźwiękowych pocisków manewrujących PJ-10 BrahMos. Nowe okręty także je otrzymają. UVLM będzie kompatybilna również z poddźwiękowymi pociskami manewrującymi Nirbhay, opracowanymi w programie LR-LACM.
Poza omawianymi okrętami, obecnie na różnych etapach budowy jest siedem fregat rakietowych typu Nilgiri projektu 17A (INS Nilgiri, Himgiri, Udaygiri, Dunagiri, Taragiri, Vindhyagiri i Mahendragiri). Ministerstwo Obrony Indii planuje zamówić 7-8 dodatkowych fregat zmodyfikowanego projektu 17B, za około 8,33 mld USD.
In keeping with maritime tradition, the ship was launched by Smt Rita Sreedharan to the invocation from Atharva Veda, in the presence of Governor of Goa Shri @psspillaigov.@giridhararamane pic.twitter.com/8CkPhAzu6k
— Ministry of Defence, Government of India (@SpokespersonMoD) July 24, 2024